Na Mszy św. dziękczynnej  zgromadziła się licznie miejscowa Polonia. W koncelebrze udział wzięli: Wikariusz Generalny Towarzystwa ks. Bogusław Burgat, Prowincjałowie: Jacek Walkiewicz, Zbigniew Wcisło i Tadeusz Przybylak oraz polonijni duszpasterze z Melbourne na czele z Rektorem Sanktuarium. Uroczystość poprzedziło Triduum, w czasie którego rozważania wygłosił Wikariusz Generalny. Po liturgii odbyła się premiera filmu o pracy Chrystusowców w Australii oraz przygotowany przez Rodaków jubileuszowy piknik. 

Uroczystości w Melbourne zapoczątkowały obchody 60 rocznicy przyjazdu pierwszych Chrystusowców do Australii 3 września 1959 r. Byli nimi księża: Edmund Gagajek i Józef Gula. Celebracje jubileuszu będą kontynuowane w Canberze, w Domu Prowincjalnym i Sanktuarium M.B.Częstochowskiej w Marayong, Sydney.

Ks. Prowincjał Tadeusz Przybylak wyraził pragnienie by jubileusz ten stał się okazją dla młodszej generacji Chrystusowców do odnowienia gorliwości duszpasterskiej na miarę Pionierów - Doczekaliśmy już 60-lecia pobytu Towarzystwa w Australii. Zmieniły się w tym czasie warunki życia w tym kraju, jak i warunki duszpasterstwa. Większość pionierów polskiego duszpasterstwa odeszła do wieczności wraz ze swoimi wiernymi. Młodsze pokolenie Chrystusowców prowadzi już skromniejsze wspólnoty do Chrystusa. Niech ten diamentowy jubileusz będzie okazją dla młodszej generacji Chrystusowców do odnowienia gorliwości duszpasterskiej na miarę Pionierów. Również niech będzie okazją dla naszych Rodaków do gorliwego wyznawania wiary w tych trudnych czasach dla Kościoła w Australii. Mam nadzieję, że wspólnie poparci mocą Boga osiągniemy ten cel. Na ten trud życzę księżom i wiernym samych sukcesów.  

Słowo bp Wiesława Lechowicza

Delegata Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej

„Podjąłem się dzieła organizacji polskiego duszpasterstwa zagranicznego w tym celu, aby ono w przeciągu kilku lat zapewnić mogło dostateczną opiekę duchowną milionom Polaków, którzy jako emigranci czy jako mniejszości narodowe stale czy przejściowo przebywają na obczyźnie” – tak mówił przed laty założyciel Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej kard. August Hlond. Jubileusz 60 lecia pracy duszpasterskiej Księży Chrystusowców w Australii stwarza okazję, by podziękować Bogu za tę opatrznościową inicjatywę, a także za każdego kapłana z grona Księży Chrystusowców, który udał się na krańce świata, aby w imię Jezusa Chrystusa głosić słowo Boże, sprawować sakramenty i towarzyszyć rodakom w radościach i smutkach codzienności. Czynię to w imieniu własnym i polskich biskupów, których jestem reprezentantem wobec Polonii i Polaków za granicą. 

Kardynał Hlond w latach międzywojennych napisał do Polaków żyjących w Australii: „Zwróćcie się myślą i duszami ku Częstochowie i swym rodzinnym kościółkom, skierujcie swe dusze ku Gnieznu, Wawelowi i Królewskiemu Zamkowi Stolicy. Niech w duszach waszych wszystko to mocno odżyje, co jest nasze, po polsku rodzinne, po polsku katolickie”. Diamentowy jubileusz pracy duszpasterskiej Księży Chrystusowców na kontynencie australijskim to także okazja do wdzięczności za podtrzymywanie i pogłębianie ducha narodowego wśród naszych rodaków.

Z wdzięcznością łączę modlitwę za Księży Chrystusowców – zmarłym niech Chrystus, Król Wszechświata i Dobry Pasterz, przyjmie do Królestwa Bożego, a żyjącym niech hojnie błogosławi!

Troska o tożsamość katolicką i narodową stanowi priorytet posługi duszpasterskiej wśród polskich emigrantów. Pragnę w tym miejscu wyrazić głęboką wdzięczność wszystkim naszym Rodakom, którzy w ciągu minionych lat i obecnie wspierali i wspierają Księży Chrystusowców w ich duszpasterskiej misji, w którą wpisują się liczne inicjatywy o charakterze edukacyjnym, kulturalnym, społecznym, charytatywnym. Dzielcie nadal z Waszymi duszpasterzami odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła, tak aby poszczególne parafie czy polonijne ośrodki duszpasterskie przypominały rodzinny dom, zawsze otwarty i gościnny!

Czcigodni Bracia, Księża Chrystusowcy!

Nie zrażajcie się tym, że wciąż „dusze polskie giną”. Niech to raczej staje się dla Was inspiracją do ożywionej „pierwszą miłością” pracy duszpasterskiej, do wytrwałości w dochowaniu wierności Waszemu zakonnemu charyzmatowi, który kazał Wam opuścić rodzinne strony i udać się na Antypody.

Z sercem wdzięcznym i pełnym uznania zawierzam Was wszystkich i Waszą posługę Chrystusowi Królowi Wszechświata i Maryi, Królowej Polski.

Pozostaję w oczekiwaniu na jubileuszowe świętowanie z pasterskim błogosławieństwem

bp Wiesław Lechowicz   

Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej

Duszpasterstwo w stanie Wiktoria rozpoczyna się w pod koniec lat 40 tych, dwudziestego wieku. Polscy księża po tułaczce w Rosji, obozach niemieckich czy tułaczce w innych miejscach Azji, przyjechali do Australii aby dalej dzielić swój los a przede wszystkim otoczyć duszpasterską opieką swoich rodaków.

Pierwszym Chrystusowcem wyznaczonym przez władze prowincji został ks. Józef Migacz, który zamieszkał u księży Salezjanów w Chatston. Otoczył duszpasterską opieką zwłaszcza nowo przyjeżdżających Polaków z Europy. Dwa lata później ks. Józef w porozumieniu z przełożonymi i przy finansowej pomocy prowincji zakupił dom w Rowvill, który przez kilka lat służył jako dom zakonny dla duszpasterzy. Po odejściu ks. J. Migacza do Marayong duszpasterstwo w tych dzielnicach objął ks. Maksymilian Szura. Podjął on decyzję zakupu ziemi i budowy kościoła w Keysborough. W 1998 roku przeprowadził się do istniejącego już tam domu a abp Szczepan Wesoły poświęcił teren pod budowę. Rozpoczęły się starania o pozwolenie na budowę w zarządzie miasta Dandenong, które trwały kilka lat i zakończyły się ostatecznie w sądzie.

W 2001 roku miejsce ks. Maksymiliana zajął ks. Kazimierz Bojda. Doprowadził on projekt do końca i 19.04.2006, abp Denis Hart w obecności przełożonego generalnego ks. Tadeusza Winnickiego i zgromadzonych księży, konsekrował kościół nadając tytuł sanktuarium. Nowy duszpasterz ks. Grzegorz Gaweł został mianowany przez arcybiskupa rektorem sanktuarium Bożego Miłosierdzia.

„Tygodnik Polski” z dnia 27 czerwca 1959 roku zamieścił notatkę zwiastującą obecność Towarzystwa Chrystusowego na Antypodach:

“Przyjazd księży z Polski. Nadeszła wiadomość, że długo oczekiwani księża z Polski mają wkrótce przybyć do Sydney. Są to: ks. Edmund Gagajek, który dotychczas był profesorem historii Kościoła i etyki społecznej w seminarium duchownym w Poznaniu, oraz ks. Józef Gula, dotychczasowy proboszcz parafii Sarbia w diecezji gorzowskiej. Obaj księża należą do Towarzystwa Chrystusowego, którego zadaniem jest przygotowanie duszpasterzy dla Polaków na emigracji. Do Sydney księża ci mają przybyć w lipcu, względnie sierpniu br. ” Przyjazd pierwszych chrystusowców do Australii związany jest niewątpliwie z wizytacją duszpasterską jaką w tym kraju w roku 1958 odbył opiekun emigracji ks. abp Józef Gawlina. Po jej zakończeniu odbył konferencję z Komisją Migracyjną Episkopatu Australijskiego, której sekretarzem był mons. Crennan. Na tej konferencji przekonał biskupów o konieczności sprowadzenia dalszych księży polskich do pracy wśród Polonii australijskiej. O wyniku tych rozmów zawiadomił listownie dnia 20 maja 1958 r. ks. Ignacego Posadzego, ówczesnego Przełożonego Generalnego Towarzystwa Chrystusowego. Donosił, że w Australii “ wkrótce kilku księży zagrożonych wyczerpaniem fizycznym i chorobą, będzie musiało być zastąpionych nowymi siłami, a ponadto zostanie kilku zakonników odwołanych z Australii. W ten sposób niedługo będzie potrzeba.

AUSSIE BOYS - Chłopaki z Australii Trailer 2019

Film dokumentalny opowiadający o pracy Księży Chrystusowców wśród Polonii w Australii i Oceanii. Realizacja 2018/2019. Producent High Hope Films

Prowincja Świętej Rodziny - Księża Chrystusowcy