28. czerwca przeżywaliśmy w Kościele uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jego ustanowienie związane jest z objawieniami, jakich doznała św. Małgorzata Maria Alacoque, skromna zakonnica żyjąca w XVII wieku. W czasie pierwszego objawienia w grudniu 1673 roku Pan Jezus pokazał jej swoje serce przepełnione ogniem miłości do ludzi. Ostatnie objawienie miało miejsce 10 czerwca 1675 roku, w piątek po oktawie Bożego Ciała. W czasie tego objawienia Pan Jezus zażądał, aby obchodzono oddzielne święto ku czci Jego Serca jako wynagrodzenie przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaje. Pan Jezus wskazał, że święto ma być obchodzone zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała.

Szczególny charakter mają te uroczystości ku czci Najświętszego Serca Jezusowego  w  Mikstacie. W centralnym punkcie miasteczka na Rynku znajduje się pomnik Najświętszego Serca Pana Jezusa. Został on poświęcony 12 lipca 1936 roku. To wtedy ówczesny  burmistrz p. Franciszek Toboła wypowiedział słowa Aktu poświecenia się miasta  Najświętszemu Sercu Jezusa. Mieszkańcy miasta co roku w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa udają się w procesji z Najświętszym Sakramentem pod pomnik, by tu odmówić Litanię do Najświętszego Serca Jezusowego oraz odnowić Akt Poświęcenia się miasta Najświętszemu Sercu Jezusa. Procesja została poprzedzona Mszą  Świętą, która zgromadziła liczną rzeszę mikstackich parafian. Była ona sprawowana w kościele pw. Świętej Trójcy.  Przewodniczył jej ks. kan. Krzysztof Ordziniak, który także wygłosił homilię,  współcelebransem był ks. Marcin Walczak.

W słowie wprowadzającym w Eucharystię  ks. kanonik przypomniał, że w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa  obchodzony jest Światowy Dzień Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów. Został ustanowiony przez  Jan Paweł II. Pierwszy raz był obchodzony w 1995 roku. Zachęcał byśmy w modlitwach pamiętali o kapłanach, z których posługi korzystaliśmy bądź korzystamy.

Rozpoczynając homilię ks. kan. Krzysztof podkreślił, że uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa została ustanowiona na życzenie Pana Jezusa  skierowane do św. Małgorzaty Marii Alacoque. Kaznodzieja przypomniał słowa św. Jana Pawła II skierowane do wiernych we Włocławku w 1991 roku: „ Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serca nasze według serca Twego. Tak może mówić człowiek do Boga, który stał się Człowiekiem, który jako Człowiek nosi całą pełnie bóstwa i całą niezmierzoną głębie tajemnicy powołania człowieka w Bogu, w tym właśnie ludzkim sercu. Nosi tez w tym ludzkim sercu, na końcu włócznią przebitym włócznią, całą tajemnice ceny, wartości, jaką ma człowiek, całą tajemnicę odkupienia”. Kapłan zachęcał wiernych, by jak najczęściej prosili Jezusa, by uczynił ich serca na wzór Jego boskiego serca i by nie zrywali nigdy przyjaźni z Bogiem. Serca yo najważniejszy nazad ludzkiego ciała-kontynuował celebrans. Bicie serca świadczy o tym, że żyjemy. Podkreślił, że można komuś podarować serce, obdarzyć kogoś miłością. Zaakcentował, że wzorem miłości  jest dla człowieka Jezus, gdyż Jego serce zostało przebite na krzyżu za nasze grzechy. Uroczystość Najświętszego Serca Jezusowego jest okazją do dziękczynienia za wielka miłość Boga  do człowieka. W dalszej części homilii kaznodzieja wskazał  wkład  św. Małgorzaty Marii Alacoque w rozwoju kultu Serca Jezusowego. Przypomniał obietnice Jezusa Chrystusa dane za pośrednictwem św. Małgorzaty Marii Alacoque tym, którzy czcić będą Serce Najświętsze: 1.Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie. 2.Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach. 3.Będę ich pocieszał we wszystkich ich utrapieniach. 4.Będę im bezpieczną ucieczką w życiu, a szczególnie przy śmierci. 5.Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia. 6.Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia. 7.Dusze oziębłe staną się gorliwymi. 8.Dusze gorliwe dojdą szybko do doskonałości. 9.Błogosławić będę domy, w których wizerunek Serca mego będzie czczony.  10.Kapłanom dam dar kruszenia serc najbardziej zatwardziałych.  11.Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje zapisane w mym Sercu i na zawsze w nim pozostaną. 12.Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja, udzieli tym wszystkim, którzy przyjmą komunię św. w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty, iż nie umrą w niełasce mojej ani bez sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie ich życia.  Jest ich tak wiele, korzystajmy więc z bezmiaru miłości Serca Jezusowego. Czcijmy Serce Jezusowe zachęcał celebrans. Kontynuując rozważanie ks. kan. Krzysztof zaznaczył, że powinniśmy w troszczyć się o to, by nasze serca były ciche i pokorne. Jednocześnie podkreślił, że pycha stanowi poważne zagrożenie dla naszego życia duchowego, gdyż rodzi się w naszym sercu i umyśle, popycha nas do złych działań, pragnień. Celebrans apelował, byśmy często przychodzili do Jezusa, zwłaszcza gdy jest nam trudno, bo w Jego sercu znajdziemy ukojenie dla naszych dusz. Od Jezusa mamy się uczyć pokory i miłości do Boga Ojca i do człowieka- zachęcał parafian ks. proboszcz.

Po  Mszy Świętej udaliśmy się w procesji na Rynek pod figurę Najświętszego Serca Jezusowego. Tu została  odmówieniu Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Następnie ks. proboszcz odczytał Aktu poświęcenia miasta NSPJ, ten sam, który wybrzmiał na mikstackim rynku w 1936 roku. Tak jak przed laty popłynęły ku niebu słowa: „Przychodzimy więc dzisiaj, by uznać całkowite panowanie Twoje nad miastem naszem. (...). Panuj więc nad naszym rozumem przez prostotę wiary, panuj też przez swa miłość nad sercami naszemi, które niech całkowicie nią zapłoną. Chcemy je w Twej żarliwej miłości utrzymać przez częste przyjmowanie Komunii św. Racz, Boskie Serce, (...) błogosław nasze duchowne i doczesne przedsięwzięcia, rozpraszaj nasze troski, uświęcaj nasze pociechy i łagódź nasze cierpienia”. Po odnowieniu aktu  ks. kan. Krzysztof  udzielił  błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem na cztery strony świata.

Liczny udział we Mszy Świętej oraz procesji na Rynek jest  świadectwem i publicznym wyznaniem  naszej wiary. Jest także dowodem naszej wdzięczności i czci dla Serca Jezusa, które tak hojnie obdarza nas każdego dnia swoimi łaskami.