Zmarł abp Szczepan Wesoły | Konferencja Episkopatu Polski

Pogrzeb śp. abp. Szczepana Wesołego, pochodzącego z Katowic „długoletniego duszpasterza Polonii, patrioty i wielkiego syna górnośląskiej ziemi”, odbył się 10 września w katowickiej katedrze Chrystusa Króla. Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył abp Wojciech Polak, metropolita gnieźnieński, Prymas Polski. Po Mszy św. trumna z ciałem Zmarłego została przeniesiona do grobowca biskupów w kościele świętych apostołów Piotra i Pawła w Katowicach. 

Uroczystości pogrzebowe śp. abp. Szczepana Wesołego

W dniu dniu 10 września, w rocznicę pogrzebu, odbędzie się odsłonięcie i poświęcenie tablicy upamiętniającej Ks. Arcybiskupa Szczepana Wesołego w kościele świętych apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, gdzie zostało złożone ciało zmarłego Arcybiskupa. Uroczystość ta odbędzie się w czasie Eucharystii sprawowanej o godz. 12.00 pod przewodnictwem abp Wiktora Skworca, metropolity górnośląskiego.

Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej: Abp Wesoły był mostem łączącym Polonię z Ojczyzną

„Dotknięci bólem z powodu śmierci abp. Szczepana Wesołego, dziękujmy Bogu za Jego osobę i ofiarną posługę dla Polonii, dla której był darem od Pana Boga” – pisze bp Wiesław Lechowicz w liście do Polonii i Polaków za granicą, zachęcając do modlitwy w intencji Zmarłego. Podkreśla, że „swoje obowiązki śp. abp Szczepan Wesoły wypełniał w duchu całkowitego oddania i radosnej służby”.

Sam doświadczając losu emigranta, doskonale rozumiał potrzebę duszpasterskiej troski o Polaków żyjących z dała od Ojczyzny i najbliższych – napisał o śp. abp. Szczepanie Wesołym bp Wiesław Lechowicz, delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej w liście skierowanym do Polonii i Polaków za granicą. Bp Lechowicz podkreślił, że abp Wesoły był mostem łączącym Polonię z Ojczyzną, „duszpasterską ostoją polskich emigrantów”. 

"Biskup na walizkach"

Wspomnienia abp. Szczepana Wesołego, zatytułowane: Biskup na walizkach to dokument szczególny. „Utrzymany w modnej dziś formie wywiadu-rzeki – pisze w posłowiu ks. prof. Jerzy Myszor – spełnia dwa podstawowe warunki interesującej książki: po pierwsze – bohater ma niezwykle barwny życiorys i świetnie opowiada, po drugie – prowadząca wywiad skrupulatnie go odpytuje, i to nie na kolanach. To niełatwe, jeśli rozmawia się z duchownym, do tego tak ważnym w Kościele jak biskup odpowiedzialny za duszpasterstwo Polonii na całym świecie.

Efekt jest zaskakujący: rzadko się zdarza, by duchowny i do tego na tak odpowiedzialnym stanowisku był tak szczery w wypowiadaniu własnych opinii o świecie, Kościele, Rzymie, kolegach, polityce. (...) To biskup o którym mówiło się wśród Polonii, że mieszkał w samolocie i miał dwie walizki; jedną przywoził z podróży, druga już czekała przygotowana, gdyż nazajutrz, najdalej za kilka dni jej właściciel wylatywał w następną podróż w poszukiwaniu Polaków rozproszonych na świecie. To im poświęcił swoje życie.”  

Abp Szczepan Wesoły, z urodzenia – Ślązak, z wyboru – Polak, z kapłańskiej powinności – Rzymianin. Ten 84-letni duszpasterz Polonii to jedna z najbardziej niezwykłych postaci w polskim Kościele. Urodził się w Katowicach, gdzie jego rodzice trafili w 1922 roku, po powstaniach śląskich. Wybrali Polskę, więc musieli opuścić rodzinne Gliwice, które przypadły Niemcom. Od tego czasu Szczepan Wesoły zawsze już będzie w drodze. Na wojnie, na którą trafił jako siedemnastolatek siłą wciśnięty w obcy mundur. I na emigracji jako robotnik w stalowni i w fabryce cukierków. I jako ksiądz na rozdrożach Australii, pustyniach Libii, na amerykańskiej prowincji i w brazylijskiej dżungli – wszędzie tam, gdzie los zagnał Polaków. Pieszo, pociągiem lub samolotem. Z nieodłączną walizeczką, lekko pochylony, pod pachą ściskający książkę. Bo ledwie siada, a już, nie zważając na słaby wzrok, otwiera i czyta. Wszystko, co wpadnie mu w ręce. Skromny, łagodny, otwarty. Ludzie go lubią, bo on lubi ludzi. Ma wśród znajomych tysiące zwykłych i niezwykłych emigrantów na całym świecie. Mówi co myśli, a myśli odważnie: o świecie, polityce, Kościele, Polsce – jej przeszłości i przyszłości.  

Życiorys abp. Szczepan Wesoły

Szczepan Wesoły urodził się 16 października 1926 r. w Katowicach. 15 września 1951 r. wstąpił do Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie, jednocześnie kształcił się na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie w 1957 r. uzyskał licencjat z teologii. Święcenia kapłańskie przyjął 28 października 1956 r. 

Na życzenia abp. Józefa Gawliny pozostał w Rzymie, gdzie pracował nad wydawnictwami jubileuszowymi z okazji Millenium Chrztu Polski. W latach 1958-1962 sprawował funkcję duszpasterza emigrantów polskich przebywających we Włoszech. 

Od grudnia 1959 r. kontynuował naukę w Papieskim Instytucie Pastoralnym przy Uniwersytecie Laterańskim, a następnie w Akademii Alfonsjańskiej i dominikańskim Uniwersytecie Pro Deo. W latach 1962-1965 kierował Sekcją Słowiańską Biuro Prasowego Sekretariatu Soboru Watykańskiego II. W 1967 r. otrzymał doktorat z teologii na Uniwersytecie Laterańskim, w tym samym czasie objął kierownictwo Centralnego Ośrodka Duszpasterstwa Emigracyjnego w Rzymie. 

11 grudnia 1968 r. w prywatnej kaplicy prymasa Stefana Wyszyńskiego otrzymał sakrę biskupią. Został biskupem tytularnym Dragona i sufraganem gnieźnieńskim. Do jego zadań należało wspomaganie w pracy ks. bp. Władysława Rubina, delegata prymasa Polski dla duszpasterstwa emigracyjnego. Sam bp Wesoły objął funkcję delegata w 1980 r. W latach 1980-2007 był rektorem kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Rzymie. 7 lutego 1994 r. został uhonorowany godnością arcybiskupa ad personam.

Ks. bp Szczepan Wesoły był członkiem Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych, Komisji Maryjnej Episkopatu Polski, Komisji Episkopatu Polski ds. Środków Społecznego Przekazu, sekretarzem Komisji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracyjnego oraz przewodniczącym Rady Administracyjnej Fundacji Jana Pawła II w Rzymie. 

Za swoją działaność odznaczony m.in. Orderem Orła Białego (2018), Fidelis Poloniae (2003), Złotym Laurem Polonii (2006).

Zmarł 28 sierpnia 2018 r. w Rzymie.

Za: KUL.pl