Ps 139 (138), 1b-3. 13-14b. 14c-15 (R.: por. 24b)

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Przenikasz i znasz mnie, Panie, *

Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.

Z daleka spostrzegasz moje myśli, †

przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *

i znasz wszystkie moje drogi.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

Ty bowiem stworzyłeś moje wnętrze *

i utkałeś mnie w łonie mej matki.

Sławię Cię, że mnie tak cudownie stworzyłeś, *

godne podziwu są Twoje dzieła.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

I duszę moją znasz do głębi. *

Nie byłem dla Ciebie tajemnicą,

kiedy w ukryciu nabierałem kształtów, *

utkany we wnętrzu ziemi.

    Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną.

PEŁNA LITURGIA Z DNIA DOSTĘPNA W SERWISIE: liturgia.opoka.org.pl